IZ DIPLOMATSKOG UGLA
EKUMENIZAM
Njegoš je odbio da izađe iz kočija i pozdravi papu da ne bruka svoje pravoslavno vladičansko dostojanstvo, a odbio je da u Vatikanu poljubi okove Svetog Petra, rekavši da „Crnogorci ne ljube lance", ne iz nepoštovanja prema apostolu, već zato što je poricao da je papa „naslednik Petrov" i „namjesnik Hristov". A Filip Vujanović je ponizno otišao na beatifikaciju pape Vojtile izjavivši da je njegovo "ekumensko djelo zavrijedilo maksimalno poštovanje", jer se posvetio "dijalogu i afirmaciji izvornih vrijednosti i potrebi dijaloga i tolerancije". Evo nekoliko primjera koliko je Filip u pravu:
- Paktom sa Ronaldom Reganom, 1983, Vojtila je doprinio otvaranju balkanske klanice;
- Albanskim katolicima iz SAD i Evrope 5. maja 1988. poručio je da se moli „Gospi Skadarskoj" da njihov narod bude „ponovo ujedinjen " (dakle, da sazda „veliku Albaniju");
- Podsticao je secesionizam osudivši navodno trovanje rudara albanske nacionalnosti u Trepči (kada su jeli isto što i kolege Srbi, a samo se oni "otrovali"), a u novembru 1989. „Radio Vatikan" je stao na stranu „nepravedno gonjenog" separatiste Azema Vlasija;
- Beatifikovao je Alojzija Stepinca, 1998, koji je smatrao da treba klati samo običan srpski narod, a da srpski intelektualci mogu postati dobri katolici i nasilno prekrstio 250.000 Srba u katolike;
- Odluku o razbijanju Jugoslavije pokrenuo je Vojtila dogovorom sa njemačkim ministrom Dž. D. Genšerom, 29. novembra 1991, u Vatikanu, a potom prvi priznao secesionizam Slovenije i Hrvatske;
- Nazvao je akciju JNA, jedine legitimne vojne sile Jugoslavije, agresijom i zalagao se za „humanitarnu intervenciju", pojam koji je sam smislio;
- Vojtila je od Klintona tražio, 1995, da „objavi rat ratu", što je bio uvod u NATO bombardovanje Srba u Republici Srpskoj;
- „Bljesak" i „Oluja" su za Vojtilin Vatikan bili „povraćaj teritorija";
- Vašington je za vrijeme agresije na Kosmetu ubijedio papu Vojtilu da ne osuđuje NATO agresiju na Srbiju; "Tokom vazdušnih napada NATO-a na Kosovu blisko smo sarađivali sa Vatikanom kako bismo eliminisali kritike na račun vojne akcije jer bi papina osuda kampanje kao `nepravednog rata` otežala pokušaje ujedinjenja Alijanse" (depeša Džordžu Bušu od 11. 6. 2001. – Vikiliks); kardinali i visoki crkveni dostojanstvenici čak su bili spremni da "otvore vrata crkve Svetog Petra" i opravdaju akcije američke administracije "zamijenjujući moralne vrijednosti pragmatizmom" – piše u jednom drugom dokumentu;
- Proglasio je, 22. 6. 2003, blaženim zloglasnog Ivana Merca, jednog od najstrašnijih ustaških ideologa i lično insistirao da se beatifikacija obavi u Banjaluci (mjestu rođenja Merca);
- Papa Vojtila je, takođe 2003, da bi pokazao kakav je ekumenista, služio misu kod samostana Petrićevac, iz kojeg je 1942. godine krenuo ustaški fratar Miroslav Filipović-Majstorović, komandant Jasenovca, da izvrši pokolj Srba;
- Dva puta je Vojtila bio u Hrvatskoj (1994. i 1998. godine) i jednom u Bosni (2003) i nije mu na pamet palo da se pokloni žrtvama ustaške Civitas Dei u Jasenovcu;
Filip reče i da je Crna Gora "prva država koja je potpisala konkordat sa Vatikanom 1886", pa treba da "iskazuje respekt prema svemu što Vatikan radi". Podsjetimo da je i Musolini potpisao to isto, kao i da je papa Pije Jedanaesti, prijetio, 1937. Srbima da će zažaliti što nisu prihvatili konkordat.
Ovo su samo neki svijetli primjeri Vojtilinog ekumenizma. Poslije beatifikacije Stepinca i Vojtile, zločin prema Srbima je i papa Racinger sakralizovao.
A Filip neka poštuje "sve što Vatikan radi".
(Autor je nekadaŠnji generalni konzul SRJ u Bariju)
http://www.dan.co.me/index.php?nivo=3&rubrika=Povodi&datum=2011-05-12&clanak=279717
